کلب
[کَ لِ] (ع ص) کلب کلب [ کَ بُنْ کَ لِ ]، سگ دیوانه و گزنده. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از غیاث). سگ هار و گزنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به نشوء اللغه ص17 شود. || رجل کلب؛ مرد دیوانه از گزیدن سگ دیوانه. ج، کلبی [ کَ با ] . (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).