اردشیر

[اَ دَ / دِ] (اِخ) ابن دیلمسپار (دیلمسپاه) نجمی. از این شاعر در مقدمهء بعض نسخ لغت نامهء اسدی نامی برده شده است و اسدی گوید: فرزندم حکیم جلیل اوحد اردشیربن دیلمسپار النجمی الشاعر... از من... لغت نامه ای خواست الخ. و در لغت نامه نیز بیت ذیل بنام نجمی شاهد کلمه جغبت آمده است که ظاهراً از همین شاعر است:
رویش اندر میان ریش تو گفتی
پنهان گشته است زیر جغبت کفتار.
نسخه ای از ترجمان البلاغه (محمدبن عمر الراذویانی) در کتابخانهء فاتح در استانبول موجود است که در خاتمهء آن با خط متن این عبارت مندرج است: «اسپری شد این کتاب به پیروزی و نیک اختری و فرخی بدست ابوالهیجاء اردشیربن دیلمسپاه النجمی و القطبی الشاعر اندر اواخر شهراللهالمبارک رمضان سال بر پانصد و هفت از هجرت پیغامبر محمدالمصطفی صلی الله علیه و سلم. رجوع بمجلهء یغما سال اول شمارهء 5 (نسخهء ترجمان البلاغه) و لغت نامهء اسدی ص «ی و یا» و ص 1، 2 و رجوع به دیلمسپار شود.