کتف
[کِ] (ع مص) کِتفان. هر دو بازو را بر پشت منضم کرده پریدن. (منتهی الارب). هر دو بال را به پشت گردانیدن و پریدن. (از ناظم الاطباء)(1).
(1) - در اقرب الموارد و ناظم الاطباء این معنی در ذیل کَتف و کَتفان آمده است.
(1) - در اقرب الموارد و ناظم الاطباء این معنی در ذیل کَتف و کَتفان آمده است.