ارتنگ
[اَ تَ] (اِ) صفحه و تختهء نقاشان. (غیاث) (آنندراج). || نگارخانه (مطلق). (آنندراج). || دکان. || کتب خانه. (آنندراج). || چادری که در او همه نقشها بود یعنی علم خانه. (مؤید الفضلاء از زبان گویا). || قبهء ارتنگ؛ در این بیت ظاهراً مراد آسمانست که مزین بکواکب است(1) :
باز گوید کور نی این سنگ بود
یا مگر از قبهء ارتنگ بود.مولوی.
(1) - Voute etoillee.
باز گوید کور نی این سنگ بود
یا مگر از قبهء ارتنگ بود.مولوی.
(1) - Voute etoillee.