قیس
[قَ] (اِخ) ابن خطیم بن عدی اوسی. شاعر اوس و یکی از بزرگان جاهلیت است و هنگامی شهرت وی آغاز گشت که به خونخواهی، قاتل پدر و جد خویش را بکشت و در این باره شعر گفت. وی اسلام را درک کرد و قبل از آنکه آن را بپذیرد بقتل رسید. [ سال دوم قبل از هجرت ] اشعار نغز و دیوان دارد و بچاپ رسیده است. (الاعلام زرکلی ج2 ص799) (الاغانی ج 2 ص154) (الاصابه ج4 ص276).