قول
(ترکی، اِ) بضم قاف و اشباع، انبوه سپاه. (فرهنگ فارسی معین). فوج در میان انبوه سپاه. (سنگلاخ). || قلب لشکر در میدان کارزار. (سنگلاخ) (فرهنگ فارسی معین). || بازو. تکیه گاه. (آنندراج) (فرهنگ فارسی معین).
- قول بیگ؛ حاکم شهر یا ناحیه (صفویه). (فرهنگ فارسی معین).
- قول بیگی؛ منصب و شغل قول بیگ. (فرهنگ فارسی معین).
- قول بیگ؛ حاکم شهر یا ناحیه (صفویه). (فرهنگ فارسی معین).
- قول بیگی؛ منصب و شغل قول بیگ. (فرهنگ فارسی معین).