قن

[قِن ن] (ع ص، اِ) بنده ای که خرید و فروش آن روا نباشد. (از تعریفات). بنده ای که از پدر و مادر بنده زاده باشد. || خانه زاد. واحد و تثنیه و جمع و مذکر و مؤنث در آن یک است و گویند به اَقنان و اَقِنَّه جمع بسته میشود یا «قِنّ»، خالص در عبودیت و بَیّن القنونه یا آنکه نزد تو متولد شد و نتواند خود را از تو وارهاند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج).