قمی
[قُمْ می / می] (اِخ) حسن رضوی. از علما بود. وی شرحی بر کفایه الاصول آخوند خراسانی بنام نهایت المأمول دارد. جلد دوم آن فقط شرح مبحث قطع و ظن در تهران به چاپ رسیده است. از نوشتن این کتاب به سال 1339 فراغت یافته است. (ریحانه الادب ج 3).