قلبگاه
[قَ] (اِ مرکب) (اصطلاح نظامی) آن قدر مکان را گویند که در آن فوج قلب تواند استاد. (آنندراج) :
گه به یک حمله سپاهی می شکست
گه به هویی قلب گاهی میدرید.حافظ.
گه به یک حمله سپاهی می شکست
گه به هویی قلب گاهی میدرید.حافظ.