قفاگاه
[قَ] (اِ مرکب) آنقدر موضع از پس سر که قفا در آن واقع شود. (آنندراج) :
پشت چو کیمخت سزای درفش
چرم قفاگاه سزاوار کفش.
میرخسرو (در تعریف مغولان، از آنندراج).
پشت چو کیمخت سزای درفش
چرم قفاگاه سزاوار کفش.
میرخسرو (در تعریف مغولان، از آنندراج).