قصاص

[قُ] (ع اِ) منتهای روئیدنگاه موی سر از پس و پیش. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). || موی پیشانی. (منتهی الارب). || پیوندگاه هر دو سرین. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). و به فتح و کسر قاف نیز آمده و ضم آن بهتر است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قَصاص و قِصاص شود. || منتهای قفا. (منتهی الارب). حد القفا. (اقرب الموارد). || فریزجای از میانهء سر. (منتهی الارب). جای حرکت مقراض از میانهء سر. مجری الجلمین، ای المقص من الرأس فی وسطه. (اقرب الموارد). || قسمی از خلر است، رقیق القلاف و کوچکدانه و بسیار سفید. (تحفهء حکیم مؤمن).