قرب
[قَ رَ] (ع مص) شب روی جهت به آب آمدن بامدادان. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). و ان لایکون بینک و بین الماء الا لیله و اذا کانت بینکما یومان فأوّل یوم تطلب فیه الماء القرب و الثانی الطلق. یقال: قرب بصباص و ذلک ان القوم یسیمون الابل و هم فی ذلک یسیرون نحو الماء فاذا بقیت بینهم و بین الماء عشیه عجلوا نحوه فتلک اللیله القرب و هو اسم للقرابه. || (اِمص) جستجوی آب در شب. (منتهی الارب). || (اِ) چاه نزدیک آب. (منتهی الارب) (آنندراج).