قدس
[قُ] (ع اِمص) پاکی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ترجمان قرآن جرجانی ترتیب عادل) :
این پرده گر نه عرش مجید است پس چرا
ارواح قدس را قدم اندر میان اوست.
خاقانی.
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غمست.
محتشم کاشانی.
-عالَمِ قدس؛ عالَمِ مجرّدات :
توئی آن گوهر پاکیزه که در عالَم قدس
ذِکرِ خیرِ تو بُوَد حاصِل تسبیحِ مَلَک.حافظ.
|| حظیره القدس؛ بهشت. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به قُدس شود. || (مص) پاک شدن. (منتهی الارب) (آنندراج).
این پرده گر نه عرش مجید است پس چرا
ارواح قدس را قدم اندر میان اوست.
خاقانی.
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غمست.
محتشم کاشانی.
-عالَمِ قدس؛ عالَمِ مجرّدات :
توئی آن گوهر پاکیزه که در عالَم قدس
ذِکرِ خیرِ تو بُوَد حاصِل تسبیحِ مَلَک.حافظ.
|| حظیره القدس؛ بهشت. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به قُدس شود. || (مص) پاک شدن. (منتهی الارب) (آنندراج).