قبیله
[قَ لَ / لِ] (ع اِ) گروه از فرزندان یک پدر. (منتهی الارب). گروهی مردم از یک پدر. (ترجمان علامهء جرجانی). جماعتی را گویند که از یک پدر باشند. (برهان). || پاره ای از کلهء سر فراهم آمده با پارهء دیگر. ج، قبایل. || دوال لگام. || سنگ بزرگ سر چاه. (منتهی الارب).