قبل
[قُ بُ] (ع اِ) اندام پیش، خلاف دبر. || مقدم و پیشگاه نشانه. گویند: وقع السهم بقبل الهدف و بدبره؛ ای من مقدمه و مؤخره. || روی کوه. || بن کوه. || کمر کوه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گویند: انزل فی قبل الجبل؛ ای فی سفحه. (منتهی الارب) (آنندراج). || اول زمان. || نخستین موسم. گویند: کان ذلک فی قبل الشتاء و الصیف. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || جِ قبیل. (ناظم الاطباء).