قارن

[رَ] (اِخ) ابن کاوه. پسر کاوهء آهنگر که یکی از امرای عجم بود و در زمان فریدون به اهتمام او چین مفتوح شد. (مجمل التواریخ و القصص ص41 و حبیب السیر چ قدیم ایران جزو 2 از ج1 ص 65 و چ خیام ص182 و 185 و 188). قارن را رزم زن لقب داده بودند. (مجمل التواریخ والقصص ص 90) وی بشجاعت معروف بوده و او را قارن رزم زن میگفته اند و در زمان منوچهر و نوذر بوده چنانکه فردوسی گفته :
همانگه بشد قارن رزم زن
یکی لشکری برد با خویشتن.
فردوسی (از آنندراج).