اخوه
[اِ / اُ وَ] (ع اِ) جِ اَخ و اَخّ و اخو و اخاً و اُخواً. برادران. (مؤید الفضلاء) (منتهی الارب): و جاء اخوه یوسف فدخلوا علیه فعرفهم و هم له منکرون. (قرآن 12/58).
-اخوهء ابوینی؛ خواهران یا برادران تنی.
-اخوهء ابوینی؛ خواهران یا برادران تنی.