فنن
[فَ نَ] (ع اِ) شاخ. ج، افنان. جج، افانین. (منتهی الارب). شاخهء درخت. ج، افنان. جج، افانین. (فرهنگ فارسی معین). غصن. شاخه. شاخ. (یادداشت مؤلف) :
طاوس ملائک به نوا مدح تو خواند
اندر فنن سدره چو قمری و چو دراج.
سوزنی.
طاوس ملائک به نوا مدح تو خواند
اندر فنن سدره چو قمری و چو دراج.
سوزنی.