غیظ
[غَ] (اِخ) ابن مره بن عوف بن سعدبن ذبیان بن بغیض بن ریث بن غطفان. نام بطنی است از قیس غیلان. زهیربن ابی سلمی گوید :
سعی ساعیاً غیظ بن مره بعدما
تبرک مابین العشیره بالدم.(از تاج العروس).
|| بنی غیظ، قبیله ای است از قیس غیلان. منسوب به غیظ بن مره که در بالا ذکر شد. رجوع به لسان العرب شود.
سعی ساعیاً غیظ بن مره بعدما
تبرک مابین العشیره بالدم.(از تاج العروس).
|| بنی غیظ، قبیله ای است از قیس غیلان. منسوب به غیظ بن مره که در بالا ذکر شد. رجوع به لسان العرب شود.