غلول
[غَ] (ع ص، اِ) طعام نرم، یقال: نعم غلول الشیخ هذا؛ ای طعام الذی یدخله جوفه. (منتهی الارب). طعامی که به اندرون شکم پیر و ناتوان زود گوارا شود. (غیاث اللغات). خوردنی یا آشامیدنی که در اندرون خود درآورند. (از اقرب الموارد). || خائن، و فی الحدیث: الغلول من جمر جهنم. (منتهی الارب) (آنندراج).