آل مظفر

[لِ مُ ظَفْ فَ] (اِخ) سلسله ای از فرمانروایان که از 713 تا 795 ه .ق . در فارس و کرمان و کردستان به استقلال فرمانروایی کرده اند. سرسلسلهء این دودمان امیرمبارزالدین محمد بن مظفر است (713-760)، پس از او شاه شجاع الدین بن امیرمبارزالدین (760-786)، شاه محمودبن مبارزالدین (760 -777)، عمادالدین بن احمدبن مبارزالدین (760- 795)، شاه نصره الدین یحیی بن امیرمبارزالدین (789-795)، سلطان زین العابدین بن شاه شجاع (786-790)، شاه منصوربن شاه مظفربن امیر مبارزالدین (790-795). این سلسله را امیرتیمور گورکان برانداخت و چنانکه صاحب کشف الظنون گوید معین الدین یزدی را تاریخی است به فارسی (757) راجع باین سلسله به نام مواهب الهی.