غزالی
[غَزْ زا] (اِخ) مغربی (496-555 ه . ق.). علی بن معصوم بن ابی ذر، مکنی به ابوالحسن. از مردم مغرب و از علمای شافعی مذهب بود. او در «اسفراین» درگذشت. این قول زبیدی در مقدمهء شرح احیاء العلوم ص19 بود. در طبقات الشافعیه اولاً لفظ غزالی نیامده و ثانیاً تولد را 489 ه . ق. نوشته است، اما در سال وفات قول صاحب طبقات با نوشتهء زبیدی مطابق است و چنین است: «علی بن معصوم بن ابی ذر المغربی ابوالحسن من اهل المغرب، قال ابن السمعانی امام فاضل عالم بالمذهب ولد سنه تسع و ثمانین و اربعمائه (489) و مات باسفراین فی شعبان سنه خمس و خمسین و خمسمائه». (555 ه . ق.). (از غزالی نامه ص295).