غرش

[غَ] (اِخ) همان غرسستان است که در این زمان به زبان اهل خراسان اغلب آن را غور نامند. و آن را غرجستان نیز گفته اند و آن میان غزنه و کابل و هرات و بلخ واقع است. (از معجم البلدان). غرجستان. غرج الشار. غرچه. غراچه. رجوع به غرجستان شود : و ولایت غرش و معاملات آن نواحی در مجموع ابوالحسن منیعی بستند. (ترجمهء تاریخ یمینی چ 1272 ه . ق. ص344). و سلطان ضیاع و املاک ایشان به نواحی غرش از ایشان بخرید. (ترجمهء تاریخ یمینی ص347). و سلطان اشخاص را در طلب او اشخاص کرد و در گرد مرکب او نرسیدند، به ولایت غرش پیش شاه شار شد. (ترجمهء تاریخ یمینی ص380).