عیس
(ع اِ) شتران سپید سرخ موی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). شتران سپیدرنگ، که با سپیدی آنها رنگ بور یا تیرگی ناآشکاری مخلوط باشد. و گویند که آن از انواع نیکوی شتر است. (از اقرب الموارد). یکی نر آن أعیس و یکی مادهء آن عَیساء است. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || گاهی ازین لفظ، قافله مراد باشد. (آنندراج).