عیدا

[عَ / عِ] (اِ) گیاهی است، کوهستانیِ او در قلل و شواهق روید به ارتفاع ذراعی، با شاخه های اغبر، و آن را برگ و تخم نباشد و سخت معقد و پرگره است و پوستی ستبر دارد. این پوست بگیرند و نرم بسایند و بر جراحتهای تازه ضماد کنند، گوشت برویاند. (یادداشت مرحوم دهخدا). گیاهی علفی، بدون برگ و بدون گل که دارای ساقه های خاکستری رنگ است و در مناطق مرتفع کوهستانی میروید. (فرهنگ فارسی معین، از مفردات ابن بیطار).(1)
(1) - در فرهنگ فارسی معین به کسر اول ضبط شده، و پس از شرح فوق توضیح داده شده است که با مراجعه به مآخذی که در دسترس بود این گیاه شناخته نشد.