احمد
[اَ مَ] (اِخ) النجاری. الشیخ احمدبن احمد النجاری الدمیاطی الحقناوی الشافعی الخلوتی المصیلیحی. او راست: انوارالبصائر فی الصلوه علی أفضل القبائل و العشائر. طبع مصر سال 1260 ه . ق. و حاشیه علی شرح الاجرومیه للشیخ حسن الکفراوی، طبع مصر بسال 1282. و نیز در هامش شرح الاجرومیه للشیخ حسن الکفراوی در بولاق بسال 1284 بطبع رسیده است. و سعاده الدارین منحه سیدالکونین و آن قصیده ای است طویل و مطلع آن این است:
الحمدللّه أهل العشق ما انفصلوا
ثم الصلاه علی المختار ما اتصلوا.
طبع مطبعه العلمیه سال 1310. والعطیه المحمدیه فی قصه خیرالبریه. چاپ سنگی مطبعهء شرف بسال 1313. و قره الابصار بشرح منطومه الاستغفار که سید مصطفی البکری آنرا منظوم کرده است، چاپ سنگی مصر بسال 1281. قصه مولد المصطفی المسماه بأنظر العقود علی بهجه الودود فی فضل اشرف مولود و آن حاشیه ای است بر رساله ای از خود مؤلف، چاپ سنگی مصر بسال 1283. نور البصائر و کشف الکروب فی مولد و شمائل و معجزات الحبیب المحبوب، طبع بولاق سال 1296. (معجم المطبوعات).
الحمدللّه أهل العشق ما انفصلوا
ثم الصلاه علی المختار ما اتصلوا.
طبع مطبعه العلمیه سال 1310. والعطیه المحمدیه فی قصه خیرالبریه. چاپ سنگی مطبعهء شرف بسال 1313. و قره الابصار بشرح منطومه الاستغفار که سید مصطفی البکری آنرا منظوم کرده است، چاپ سنگی مصر بسال 1281. قصه مولد المصطفی المسماه بأنظر العقود علی بهجه الودود فی فضل اشرف مولود و آن حاشیه ای است بر رساله ای از خود مؤلف، چاپ سنگی مصر بسال 1283. نور البصائر و کشف الکروب فی مولد و شمائل و معجزات الحبیب المحبوب، طبع بولاق سال 1296. (معجم المطبوعات).