احمد

[اَ مَ] (اِخ) موصلی. مؤلف صفه الصفوه (جزء 4 ص161) آرد که: از احمد المیمونی از ولد میمون بن مهران روایت است که گفت: احمد الموصلی نزد ما آمد و من نزد او رفتم. مرا گفت: یا احمد ان تعمل قد عمل العاملون قبلک، و ان تعبد فقد تعبد المتعبدون قبلک، اولئک الذین قربوا الاَخره و باعدوا الدنیا اولئک الذین ولی الله اقامتهم علی الطریق فلم یأخذوا یمیناً ولا شمالاً و لو سمعت نغمه من نغماتهم المختمره فی صدورهم المتغرغره فی حلوقهم لغیبت علیک عیشک و لطردت عنک البطاله ایام حیاتک.