آل عثمان

[لِ عُ] (اِخ) پادشاهان ترکیه که از سال 699 تا سال 1342 ه .ق . در آسیای صغیر سلطنت داشته اند. مؤسس این سلسله که به نام او منسوب شده اند، عثمان بن ارطغرل و شمارهء آنها 38 تن و آخرین آنان عبدالعزیز ثانی، و انقراض این دودمان در نتیجهء برقرار شدن حکومت جمهوری بوده است. آل عثمان یا پادشاهان عثمانی قریب سه قرن کمال اقتدار داشته قلمرو حکمرانی خود را از بوداپست و ساحل دانوب تا شلالهء اسوان در مصر و از ساحل فرات تا تنگهء جبل الطارق وسعت داده ممالک شبه جزیرهء بالکان و شام و مصر و عربستان را مسخر ساختند. پس از سه قرن دورهء ضعف و انحطاط آنان شروع و بسیاری از ممالک مفتوحه از تصرف ایشان خارج شد. مشهورترین این سلسله سلطان محمد ثانی معروف بفاتح است که در سال 857 قسطنطنیه را بگشاد.