عنان گسسته

[عِ گُ سَسْ تَ / تِ] (ن مف مرکب) بر سر خود گذاشته. عنان پاره شده. اسب که اختیار از دست سوار با گسستن عنانش بیرون برده باشد. || شتاب رو. نهایت مضطرب و سراسیمه. (از آنندراج). آسیمه سر. بی اختیار. اختیار از دست داده :
در هر طرف ز خیل حوادث کمینگهی است
زآن رو عنان گسسته دواند سوار عمر.
حافظ.
ربوده است ز من اختیار جذبهء بحر
عنان گسسته تر از رشته های بارانم.
صائب (از آنندراج).
خرمن عنان گسسته درآید بخانه اش
مردانه گر به دانه زند مور پشت دست.
صائب (از آنندراج).