علیرضا
[عَ رِ] (اِخ) ابن طالب هندی پیشاوری. حکیم بود و در نظم سخن نیز دست داشت. و در حدود سال 1290 ه . ق. در قید حیات بود. او راست: 1 - رمزه المیزان، که منظومه ای است در علم منطق. 2 - منظومه ای دربارهء طبیعیات. (از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعه ج41 ص275).