علی حال

[عَ لا] (ع ق مرکب) علی الحال. علی ای حال. بر هر حال. در هر حال. به هرحال. رجوع به «علی ای حال» شود :
نوگشته کهن شود علی حال
ور نیست مگر که کوه شروین.ناصرخسرو.
ور در جهان نیند علی حال غایبند
ور غایبند بر تن ما چون که حاضرند.
ناصرخسرو.
زین جهان مندیش و او راگیر کو بهْ از جهان
سر بهْ از افسر علی حال، ارچه نیکو افسر است.
عنصری.
گرگ بر اطراف این حظیره روان است
گرگ بود بر لب حظیره علی حال.
منوچهری.
دینار دهد، نام نکو باز ستاند
داند که علی حال زمانه گذران است
منوچهری.