احمد
[اَ مَ] (اِخ) حسنی بن محمد. مکنی به ابوالعباس و مشهور به احمد اول و المنصور. یکی از ملوک مغرب از خاندان شرفای حسنی. او در 985 ه . ق. با برادرزادهء خود جنگی در پیوست و بر او غالب شد و او را بکشت و سلطنت فاس و مراکش را ضبط کرد (986). وی با سلاطین عثمانی مناسبات حسنه داشت و گاهگاه تقدیم هدایا میکرد علاوه بر فاس و مراکش، الجزایر و بعضی اطراف سودان در تحت ادارهء او بود و در 1012 ه . ق. درگذشته است. رجوع بطبقات سلاطین اسلام ص52 و 54 و قاموس الاعلام ترجمهء احمد حسنی شود.