عقه
[عِقْ قَ] (ع اِ) اسم النوع است مصدر عق را. (از اقرب الموارد). رجوع به عق شود. || موی شکمی هر چه از ستور باشد، یا در خران و مردم فقط. (از منتهی الارب). موی هر نوزاد از مردم و بهائم، و گویند آن فقط برای خران و مردم است. ج، عِقَق. (از اقرب الموارد).