احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن یعقوب بن ناصح اصفهانی، مکنی به ابوبکر. ادیب نحوی. حاکم ذکر او آورده و گوید: او نزیل نیشابور است و در اصفهان از محمد بن یحیی بن مندهء اصفهانی و اقران او حدیث شنیده و وفات وی میان 34 و 35 ه .ق . است و حاکم خود دو حدیث از او شنید و در کتاب خویش آورده است. (معجم الادباء یاقوت چ مارگلیوث ج 2 ص156) (روضات الجنات ص 59 ذیل ترجمهء احمد سعد ابوالحسن الکاتب).