عطیه
[عَ طی یَ] (اِخ) ابن صالح بن مرداس، مکنی به ابوذؤابه و ملقب به اسدالدوله، از بنی کلاب بن عامربن صعصعه. وی از امیران مرداس بشمار می رفت و حلب نیز در تصرف او بود که به سال 454 ه .ق. بر آنجا دست یافت. و پس از حوادثی شرف الدوله مسلم بن قریش به سال 463 ه . ق. بر آنجا دست یافت و عطیه به کشور روم رفت و در قسطنطنیه به سال 465 ه . ق. درگذشت. (از اعلام زرکلی از ابن الاثیر و زبده الحلب). رجوع به ابوذؤابه شود.