احمد

[اَ مَ] (اِخ) ابن هیثم بن فراس بن محمد بن عطاء الشامی. یاقوت از مرزبانی آرد که: او یکی از روات بسیارحدیث است و از وی حسن بن علیل عنزی و ابوبکر وکیع روایت کنند. و یاقوت گوید: پدر او هیثم بن فراس شاعری بسیارشعر و جدّ او فراس از شیعهء بنی العباس بود و تا زمان دولت هشام بن عبدالملک بزیست و فراس را در اول دولت [ یعنی دولت عباسیان ] اخباری است. و مرزبانی باسنادی که به هیثم بن فراس منتهی کند گوید عمّاربن ثمامه را انشاد کردم:
ینادی الجار خادمه فتسعی
مشمره اذا حضر الطعام
و ادعوا حین یحضرنی طعامی
فلا اَمَه تجیب و لا غلام.
و محمد بن عباس از مبرد و او از هیثم بن فراس دربارهء مفضل بن مروان وزیر معتصم ابیات ذیل را نقل کند:
تجبرتَ یا فضل بن مروان فاعتبر
فقبلک کان الفضل و الفضل و الفضل
ثلاثه املاک مضوا لسبیلهم
ابادهم الموت المشتت و القتل
[ و از سه فضل، فضل بن یحیی و فضل بن ربیع و فضل بن سهل را خواسته است. ]
فانک قد اصبحت فی الناس ظالماً
ستؤدی کما اودی الثلاثه من قبل.
(معجم الادباء یاقوت چ مارگلیوث ج2 ص126). و ابوعبیدالله محمد بن عمران المرزبانی در الموشح از وی روایت کرده است. (الموشح چ مصر ص164، 198، 238، 240، 256، 257).