عطاء

[عَ] (اِخ) ابن یعقوب غزنوی. نویسنده و شاعر به دو زبان عربی و فارسی بود. وی از اهالی غزنه بود و در لاهور هند مدت 8 سال به اسیری سرکرد. هنگامی که سلطان ابراهیم بن مسعود آنجا را فتح کرد او نیز آزاد گشت و به سال 491 ه . ق. درگذشت. او را دیوانی به فارسی و دیوانی به عربی است و نیز کتابی در تصوف نوشته است به نام منهاج الدین. (از الاعلام زرکلی به نقل از نزهه الخواطر). و رجوع به لباب الالباب و معجم الادباء شود.