عطا

[عَ] (اِخ) تخلص ادیب السلطنه حسین سمیعی از ادبا و رجال دورهء معاصر است. وی به سال 1293 ه . ق. در رشت تولد یافت و دوران طفولیت را در کرمانشاه و تهران بسر برد و بعد از پدرش به مشاغل دولتی پرداخت و به وزارت کشور و وزارت خارجه منصوب شد و به وکالت مجلس شوری و سناتوری نیز رسید. و به سال 1373 ه . ق. / 1322 ه .ش. درگذشت. وی شاعر بود و دیوانی دارد و مدتی انجمن ادبی تهران تحت سرپرستی او اداره می شد. از تألیفات او رسالهء «جان کلام» و دیگر رساله ای است در دستور زبان فارسی. (از فرهنگ فارسی معین).