احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن هبه اللهبن احمدبن محمد بن حسن، معروف به ابن عساکر دمشقی شامی شافعی و مکنی به ابوالفضل یا ابوالیمن. صاحب روضات الجنات گوید: در کتب تراجم، شرح حال او نیافتم و در ابن خلکان و طبقات النحاه عنوان مخصوصی ندارد و این از عدم مهارت او در علوم ادب و عربیت است. و در ذیل ترجمهء محمد بن محمد بن عبدالرحمان جعفری، شارح دیوان متنبی، آمده است که: وی حدیث از ابوالفضل بن عساکر شنیده و در ترجمهء حسین بن محمد دباس آمده است که: ابن عساکر از او روایت کرده است و ظاهراً او را کتاب جامع بزرگی در حدیث بوده است و نیز در شرح حال جعفری مزبور آمده است که ابن عساکر به سال 738 ه .ق . در قرافه درگذشته است. رجوع بروضات الجنات ص89 شود.