احمد

[اَ مَ] (اِخ) ابن نعمه اللهبن علی بن احمدبن محمد بن خاتون العاملی العیناثی. او صاحب حواشی و قیودی بسیار و مؤلفاتی است ازجمله: کتاب مقتل الحسین علیه السلام. و صاحب روضات گوید: در کتاب الامل، معنون بشیخ احمدبن خاتون العاملی العیناثی همین احمد است و در آن کتاب آمده است که میان او و شیخ حسن بن الشهید الثانی مباحثاتی درگرفت که منتهی بخشم و تباعد آن دو از یکدیگر گردید و او یکی از بزرگان مشایخ ملا عبدالله شوشتری است که باو اجازهء روایت داده است و صورت این اجازه و هم صورت اجازه ای را که پدر احمد، نعمت الله بدو داده آورده است، و احمد در مائهء دهم هجری میزیسته است. رجوع بروضات الجنات ص21 س32 شود.