عرقی
[عِ ] (اِخ) لقب بشربن نصربن منصور عرقی، مکنی به ابوالقاسم است. وی فقیه شافعی مذهب بود و نسبت او به «عرق» یکی از خادمان سلطان، که برید مصر را به عهده داشت، می باشد. تولد بشر در بغداد بود سپس به مصر رفت و به سال 302 ه . ق. در آنجا درگذشت. (از اللباب فی تهذیب الانساب).