احمد

[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد طحاوی، فقیه حنفی، مکنی به ابوجعفر. او راست: قسم الفی ء و الغنائم. محاضرات. کتاب الوصایا. عقودالمرجان. قلائد عقود الدرر والمرجان فی مناقب ابی حنیفه النعمان. الروضه العالیه المنیفه فی مناقب الامام ابی حنیفه. نوادر، در ده جزء. نوادر فی القرآن، نزدیک هزار ورق. الحکایات، در بیست واند جزء. مختصر الطحاوی فی فروع الحنفیه، و آن دو باشد یکی کبیر و دیگری صغیر. وفات وی371 ه .ق . بود. و رجوع به طحاوی و ابوجعفر طحاوی شود.