عذل
[عَ ذَ] (ع اِمص) سرزنش و ملامت. (از اقرب الموارد). نکوهش. (آنندراج) (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). و فی المثل سبق السیفُ العذلَ، و یقال أول من تکلم بذلک ضبه بن ادر حین قتل رجلا فی الشهر الحرام فعذله الناس فقال المثل. (منتهی الارب).