احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد الصلحی، مکنی به ابوالخطاب. او ادیبی فاضل و کاتبی نیکوخط و صاحب شعری رقیق و سائر در السنه است. ابوسعد در مذیل ذکر او آورده و این دو بیت از اشعار اوست:
یا راقد العین عینی فیک ساهره
و فارغ القلب قلبی فیک ملاَن
انی اری منک عذب الثغر عذّبنی
و اسهر الجفن جفن منک وسنان.
یا راقد العین عینی فیک ساهره
و فارغ القلب قلبی فیک ملاَن
انی اری منک عذب الثغر عذّبنی
و اسهر الجفن جفن منک وسنان.