احمد

[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد الصاوی (1175-1241 ه . ق.).(1) العارف بالله الشیخ احمدبن محمد الصاوی المالکی الخلوتی. مولده فی صاع الحجر بشاطی النیل من اقلیم الغربیه بمصر و کان والده من کبار الاولیاء. حفظ القرآن فی بلده ثم انتقل الی الجامع الازهر فی طلب العلم و ذلک سنه 1187. و او را مؤلفات عدیدهء غیرمطبوعه است و از جمله کتب مطبوعهء اوست:
1- الاسرار الربانیه و الفیوضات الرحمانیه علی الصلوات الدردیریه، و آن در مطبعه المیمنیه به سال 1305 ه .ق . بطبع رسیده است. 2- بلغه السالک لاقرب المسالک، و آن حاشیه ای است بر شرح الصغیر اقرب المسالک سیدی احمد الدردیر [ فقه مالک ]در بولاق به سال 1289 و در مصر1299 در دو جزء و در المطبعه الخیریه بسالهای 1310 و 1323 ه .ق . بطبع رسیده است. 3- حاشیه بر تفسیر الجلالین - أولها: الحمد لله الذی انزل الفرقان مصدقاً لمن بین یدیه هدی و بشری للمتقین و بحاشیهء آن تفسیر مذکور در چهار جزء که در بولاق به سال 1295 و نیز در چهار جزء در مطبعه الشرفیه به سال 1327 ه .ق . بطبع رسیده است. 4 - حاشیه علی شرح الخریده البهیه للشیخ احمد الدردیر، چاپ سنگی در مصر به سال 1285 و طبع حروفی بسال های 1291 و 1303 و در مطبعهء عبدالرزاق به سال 1307 ه .ق . بطبع رسیده است. 5- حاشیه لشرح تحفه الاخوان فی علم البیان. انظر البولاقی (الشیخ علی). تبیان البیان علی حاشیه العلامه الصاوی لشرح تحفه الاخوان. 6- شرح منظومه الدردیر لاسماءالله الحسنی، و آن در مصر... بطبع رسیده است. (معجم المطبوعات).
(1) - الیواقیت الثمینه ص64، و فی کتاب مخطوط محفوظ فی الخزانه التیموریه «مناقب الصاوی» جمعه الشیخ محمد بن حسین الکتبی الحنفی. (معجم المطبوعات).