عبیدالله
[عُ بَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن مظفربن عبدالله الباهلی. ادیب و عالم به طب و هندسه و حکمت بود او را دیوان شعری نیکو است و اصل وی از مردم مریهء اندلس و مولدش یمن است و در بغداد شهرت یافت. و به سال 549 ه . ق. به دمشق درگذشت. (از الاعلام زرکلی).