عبدالله

[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن مطیع بن الاسود الکعبی القرشی العدوی. وی از قریش و مردی شجاع بود. در حیات رسول خدا (ص) متولد شد و در یوم الحره علیه قریش جنگید. و چون یارانش شکست خوردند در مدینه پنهان شد. سپس به مکه رفت و ساکن شد. ابن زبیر او را به عنوان عامل خود به کوفه فرستاد. مختاربن عبیده وی را اخراج کرد. به مکه بازگشت. و سرانجام به سال 73 ه . ق. به قتل رسید. (از الاعلام زرکلی).