عبدالله
[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن مسعده بن مسعود الفزاری. مورخان او را صاحب الجیوش لقب داده اند چه وی در عصر معاویه در جنگ با رومیان فرماندهء سپاهیان بود و در خانهء فاطمه دختر رسول الله تربیت یافت و سپس نزد علی بن ابی طالب بماند معاویه او را استمالت کرد و او از دشمنان سرسخت علی (ع) گشت. عبدالله تا زمان خلافت مروان بزیست و به سال 65 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).