عبدالله
[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن محمد بن بلیغ بن عبدالله بن محمد معروف به عبدالله پاشا فکری. وزیر مصر و از متأدبان بود او را نظمی است. وی در الازهر علم آموخت و مناصبی یافت و به اتهام شرکت در انقلاب عربی به زندان افتاد و سپس تبرئه شد. از تألیفات اوست: الفوائد الفکریه. المملکه الباطنیه و جز آن. وی به سال 1250 ه . ق. متولد شد و در 1307 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).