عبدالله
[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن محمد بن عیسی المروزی، مکنی به ابومحمد و معروف به عبدان. وی حافظ حدیث و مفتی مرو بود. مدتی در مصر اقامت کرد و سپس به مرو رفت. او نخستین کسی است که مذهب شافعی را در خراسان نشر داد. از تألیفات اوست. المعرفه در یک صد جزء. الموطأ. وی به سال 620 ه . ق. متولد شد و در 693 ه . ق. به مرو درگذشت. (از الاعلام زرکلی).